De Kitchin-cyclus vormt de basis van het cyclus-concept. Deze cyclus is een door Harvard-professor Joseph A. Schumpeter naar zijn ontdekker vernoemde gemiddeld vier-jarige voorraadcyclus van bedrijven. De opeenhoping van voorraden en dus de afname van consumptiebestedingen in verhouding tot de industiële produktie lijkt een regelmatig ritme te vertonen.

Gelet op de mutatis mutandis telkens terugkerende patronen in de verscheidene grafieken duidt een dergelijke statistisch significante regelmaat op een veldkarakteristiek van een onzichtbaar, onderliggend krachtveld (‘massa-hypnoseveld’). Daar krachtvelden door de bank genomen min of meer voorspelbaar gedrag vertonen, kunnen derhalve ook koersbewegingen van aandelenmarkten in kaart worden gebracht. Aangezien dit niet alleen theoretisch is vastgesteld maar tevens empirisch is bewezen, kunnen de huidige algemeen geaccepteerde economische beleggingstheorieën als speudo-wetenschappelijk worden bestempeld. ‘Destiny is Real’, — P.Q. Wall.

Om de markt in kaart te kunnen brengen moet er een emotionele koppeling met het ‘manisch-depressieve massa-hypnoseveld’ tot stand worden gebracht. Analoog aan de top-sport is slechts een enkeling tot een dergelijke ontbering in staat. Vele teleurstellingen moeten worden overwonnen. In de gevoerde Lotto Miljonairs strategie (hefboombehoud middels doorrollen naar tekens dubbele aantallen) is 9x mis en 1x raak beter dan 9x raak en 1x mis. De meerderheid is ongeschikt en kan er niet tegen. Met optiehandel kan immers de gehele inleg verloren gaan.

Aangezien cycli organisch variabel en niet mechanisch rigide zijn, dient altijd met een bepaalde standaard-deviatie rekening te worden gehouden. De minimaal gemeten lengte van een Kitchin-cyclus bedraagt krap drie jaar en de maximale lengte ruimschoots zes jaar.

Vrijwel iedere Kitchin-cyclus eindigt weer in een debâcle. Tevens een mooie kans om in te stappen op de bodem.